▪ آیا مجاز به نصب پکیچ و آب گرم کن گازی با هر مساحت و هر جایی از منزل هستیم؟
آنچه مسلم است نصب وسایل گازسوز با ظرفیت حرارتی بالا (مثل پکیچ و آبگرم کن دیواری) از محدودیت هایی (بر اساس حجم و مساحت محل نصب آن) برخوردار است، و الزاماً باید به تامین هوای مورد نیاز آن توجه شود.
لذا تاکید می شود در نصب این گونه وسایل گازسوز به استانداردهای مربوط و دستورالعمل نصب شرکت تولید کننده توجه کافی شود و به طور کلی در فضاهای کمتر از ۶۰ شصت متر مربع نصب آبگرمکن و پکیچ خطرآفرین است و نصب آن باید با رعایت ضوابط و پیش بینی تهویه مناسب صورت پذیرد.
▪ آیا می توان از درز انقطاع برای خروج لوله های دودکش بخاری استفاده کرد؟
خیر، زیرا امکان نصب صحیح و اصولی دودکش در چنین فضایی میسر نیست و درنتیجه احتمال نفوذ گازهای سمی به درون واحدهای مسکونی (از بین آجرها و مصالح ساختمانی) وجود دارد.
▪ طول استاندارد شیلنگ وسایل گازسوز چه اندازه است؟
برای اتصال اجاق گاز و دستگاه هایی که استفاده از شیلنگ برای آنها مجاز است به سیستم لوله کشی باید از شیلنگ های لاستیکی تقویت شده که مخصوص گاز ساخته شده است دارای استاندارد استفاده شود، طول شیلنگ گاز نباید حداکثر از ۱۲۰ صدوبیست سانتی متر بیشتر باشد، استفاده از شیلنگ های بلند برای رساندن گاز به نقاط مختلف منزل بسیار خطرناک است و باید از این کار خودداری کرد.
برای محکم کردن شیلنگ های گاز باید از بست های فلزی مناسب استفاده شود.
شیلنگهای لاستیکی را هر چند وقت یکبار باید بازرسی کرد وتا در صورت مشاهده عیب و نقص و فرسودگی بلافاصله تعویض شود.
▪ آیا استفاده از دودکش مشترک برای مصرف کننده های گازسوز در یک طبقه یا در چند طبقه مجاز است؟
استفاده از دو یا چند دستگاه با سوخت مایع و یا گاز با رعایت الزامات تعیین شده در مبحث ۱۷ هفده مقررات ملی ساختمان از یک دودکش مجاز است اما لیکن این کار را صرفاً باید افراد متخصص در زمان ساخت و سازها طراحی و اجرا کنند و نباید افراد عادی آن را انجام دهند. دریافت تاییدیه از سازمان نظام مهندسی و یا آتش نشانی در این مورد ضروری و اجباری است.
تهیه و تدوین:پارسیان الکتریک لاله زار