به گزارش ايسنا يافته‌هاي اخير دانشمندان نشان مي‌دهد ميزان كمي از اين گاز سمي مي‌تواند به کنار آمدن افراد با تنش‌هاي محيط‌هاي شهري مانند آلودگي‌هاي صوتي و شلوغي كمك كند.
محققان در آزمايشي 30 سی فرد سالم بين 20 تا 40 بیست تا چهل سال را براي دو روز در محيط شهري زیر نظر گرفتند. داوطلبان در اين آزمايش با يا بدون خودروي شخصي يا عمومي به خيابان‌هاي شلوغ، رستوران‌ها، بازار و مغازه‌ها رفتند.
پژوهشگران در اين آزمايش چهار 4 منبع تنش‌زاي محيطي از جمله دما، آلودگي صوتي، سطوح مونوكسيدكربن و فشار جمعيت را تحت نظر گرفتند.
داوطلبان به گزارش در مورد ميزان تنش‌زا بودن تجربه خود پرداخته و اين نتايج با داده‌هاي به دست آمده از حسگرهايي كه ضربان قلب و سطوح آلاينده‌ها را اندازه‌گيري مي‌كردند، تطبيق داده شد.
آلودگي صوتي در اين آزمايش يكي از دلايل اصلي و قابل توجه تنش معرفي شد.
عجيب‌ترين نتيجه اين مطالعه، ميزان مونوكسيدكربن استنشاق شده توسط اين داوطلبان در طول آزمايش بود كه اين ميزان نه تنها از اندازه پيش‌بيني‌شده دانشمندان پايين‌تر و حدود 15 پانزده بخش در ميليون در هر نيم ساعت بوده، بلكه حضور اين گاز بر روي شركت‌كنندگان تاثير مخدر داشته و با استرس ناشي از سر و صدا و تراکم جمعيت مقابله مي‌كرد.
طبق اين نتايج، زندگي در يك شهر بزرگ ممكن است به آن ميزان كه دانشمندان انتظار داشته‌اند، تاثير منفي بر سلامت فرد نداشته باشد.
اگر چه شرکت کنندگان به نمايش افزايش سطوح تنش در طول پرداختند، گاز مونوكسيد كربن از يك تاثير کاهنده برخوردار بوده و قرار گرفتن طولاني در معرض مواد شيميايي هيچ اثر ماندگاري از خود نشان نداد.
سطح مونوكسيد كربن در شهرها با به كارگيري مبدل‌هاي کاتاليزوري در خودروها كه تمام گاز را به دي‌اكسيدكربن تبديل مي‌كند، بسيار كاهش يافته است. اگرچه اين ماده هنوز به عنوان يكي از رايج‌ترين سموم كشنده در جهان شناخته مي‌شود.
گردآوری و تدوین:پارسیان الکتریک لاله زار