هامفری دیوی، مخترع انگلیسی، در سال ۱۸۰۱ لامپ گداخته و در سال ۱۸۰۹ لامپ قوسی را ساخت. در سال ۱۸۳۵، جیمز بومن لیندسی مخترع اسکاتلندی یک لامپ الکتریکی ثابت را اختراع کرد. در سال ۱۸۴۰، وارن دولارو دانشمند انگلیسی نیز لامپی را عرضه کرد. تا سال ۱۸۸۴ محققین و دانشمندان زیادی برای اختراع و بهبود لامپ آزمایش های بسیاری را انجام دادند. اما میان این افراد ژوزف ویلسون سوآن مخترع انگلیسی در سال ۱۸۵۰ شروع به آزمایش طرح های مختلف لامپ کرد. او در ۱۸ دسامبر ۱۸۷۸، لامپی را طی یک سخنرانی در نیوکاسل ارائه کرد که خیلی زود توجه جهانیان از جمله ادیسون را به خود جلب کرد. سوآن امتیاز لامپ را تنها در سال ۱۸۸۰ کسب کرد که در همان سال منزل وی در انگلیس اولین خانه در جهان بود که با نور لامپ روشن شد.

ادیسون می خواست از لامپ استفاده مالی ببرد ولی سوآن از ادیسون به دلیل تقلید شکایت کرد و در این ادعا برنده شد. ادیسون مجبور شد برای پرداخت  بخشی از غرامت، سوآن را به عنوان شریک وارد پروژه کند که بعدها او را وارد شرکتی کرد که به نام جنرال الکتریک مشهور شد.

در سال ۱۸۸۳ اداره ثبت اختراع آمریکا حکم داد که اختراع ادیسون بر اساس اختراع ویلیام سوایر است و فاقد اعتبار. این ادیسون نبود که ایده را دزدیده بود: موارد بسیاری از افراد مختلف تقریبا همزمان به یک مفهوم فکر می کردند. شکی نبود که ادیسون چند ایده برای طراحی لامپ خود را از طرح سوآن قرض گرفته است.ادیسون در واقع فرد تنبلی نبود. ۱۰۹۳ اختراع را به ثبت رساند که از میان آن ها می توان به راه آهن برقی و دوربین متحرک اشاره کرد. زمانی که ادیسون از دنیا رفت برای تلفن، باتری، تلگراف، برق و چراغ الکتریکی اختراع ثبت کرده بود. همچنین ادیسون گفته است: “نبوغ ۱% الهام و ۹۹% کار سخت است.” در جایی دیگر گفته است: “در این جا قانون خاصی وجود ندارد. تلاشمان را می کنیم تا کار انجام شود.