مهندس تیمور لکستانی در سال ۱۲۹۴ در سلماس به دنیا آمد.پدرش مسعود دیوان بود که در سال 1297 شمسی در اثر حمله اکراد سیمکو کشته شدوی پس از اخذ دیپلم از دبیرستان فردوسی تبریز در سال ۱۳۱۳ به دانشکده فنی دانشگاه تهران راه یافت و در زمره ۱۰ نفر اول پذیرفته و با اخذ رتبه ممتاز فارغ‌التحصیل شد.

ایشان در یک برنامه تلویزیونی که به معرفی ایشان اختصاص داشت صریحاً فرمودند که اهل شهرستان خوی دومین شهر بزرگ آذربایجان غربی بعد از ارومیه هستند.

لکستانی که از شاگردان دانشمند فقید محمود حسابی بود، جزء نخستین گروه مهندسان برق دانش‌آموخته دانشگاه تهران به شمار می‌رفت که پس از فراغت از تحصیل به صنعت برق کشور ملحق شد.

وی را به خاطر خدمات متعهدانه‌اش به صنعت برق کشور و نقش تاثیرگذار در توسعه شبکه برق تهران، «پدر برق ایران» لقب داده‌اند.

در زمان ورود لکستانی به صنعت برق، کارخانه برق تهران در اختیار مهندسان چک بود و از آن جا که آنها تمایلی برای انتقال دانش و تخصص برق به ایرانی‌ها نداشتند، لکستانی و همکارانش خود را متعهد به کسب این تجارب و تخصص کرده و با مطالعه پنهانی نقشه‌های مهندسان چک، امور حساس در اداره شبکه برق تهران را فرا گرفتند تا این که سرانجام همین تعهد و تلاش سبب شد تا چکی‌ها مجبور به ترک کارخانه برق شده و اداره کارخانه برق تهران بر عهده مهندسین داخلی قرار گیرد.

وی همچنین پس از انتصاب به ریاست شبکه برق تهران در سال ۱۳۲۶، در توسعه این شبکه نقش بسیار تاثیرگذاری داشت و تا سال ۱۳۴۵ با سمت‌های مختلف در زمینه تامین روشنایی معابر و توسعه شبکه توزیع در تهران و شهرهای دیگر به میهن خدمت کرد.

لکستانی که از پایه‌گذاران دانشگاه صنعتی شریف بود در سال‌های ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۹ عضو هیات امنا و معاون فنی این دانشگاه بود.

در سال 1386 کانون مهندسین فارغ التحصیل دانشکده فنی دانشگاه تهران وی را به عنوان مهندس برجسته معرفی نمود.

وی همچنین پیشکسوت برگزیده در پنجمین جشنواره بانیان علم و صنعت برق ایران می‌باشد.

وی که بر اثر سکته مغزی در بیمارستان ایرانمهر تهران بستری شده بود، سرانجام روز دوشنبه، دوم آبان ماه ۱۳۹۰ در سن ۹۶ سالگی، دار فانی را وداع گفت.

روحش شاد و یادش گرامی..

پدر برق ایران.. مهندس تیمور لکستانی در سال ۱۲۹۴ در سلماس به دنیا آمد.پدرش مسعود دیوان بود که در سال 1297 شمسی در اثر حمله اکراد سیمکو کشته شدوی پس از اخذ دیپلم از دبیرستان فردوسی تبریز در سال ۱۳۱۳ به دانشکده فنی دانشگاه تهران راه یافت و در زمره ۱۰ نفر اول پذیرفته و با اخذ رتبه ممتاز فارغ‌التحصیل شد. ایشان در یک برنامه تلویزیونی که به معرفی ایشان اختصاص داشت صریحاً فرمودند که اهل شهرستان خوی دومین شهر بزرگ آذربایجان غربی بعد از ارومیه هستند. لکستانی که از شاگردان دانشمند فقید محمود حسابی بود، جزء نخستین گروه مهندسان برق دانش‌آموخته دانشگاه تهران به شمار می‌رفت که پس از فراغت از تحصیل به صنعت برق کشور ملحق شد. وی را به خاطر خدمات متعهدانه‌اش به صنعت برق کشور و نقش تاثیرگذار در توسعه شبکه برق تهران، «پدر برق ایران» لقب داده‌اند. در زمان ورود لکستانی به صنعت برق، کارخانه برق تهران در اختیار مهندسان چک بود و از آن جا که آنها تمایلی برای انتقال دانش و تخصص برق به ایرانی‌ها نداشتند، لکستانی و همکارانش خود را متعهد به کسب این تجارب و تخصص کرده و با مطالعه پنهانی نقشه‌های مهندسان چک، امور حساس در اداره شبکه برق تهران را فرا گرفتند تا این که سرانجام همین تعهد و تلاش سبب شد تا چکی‌ها مجبور به ترک کارخانه برق شده و اداره کارخانه برق تهران بر عهده مهندسین داخلی قرار گیرد. وی همچنین پس از انتصاب به ریاست شبکه برق تهران در سال ۱۳۲۶، در توسعه این شبکه نقش بسیار تاثیرگذاری داشت و تا سال ۱۳۴۵ با سمت‌های مختلف در زمینه تامین روشنایی معابر و توسعه شبکه توزیع در تهران و شهرهای دیگر به میهن خدمت کرد. لکستانی که از پایه‌گذاران دانشگاه صنعتی شریف بود در سال‌های ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۹ عضو هیات امنا و معاون فنی این دانشگاه بود. در سال 1386 کانون مهندسین فارغ التحصیل دانشکده فنی دانشگاه تهران وی را به عنوان مهندس برجسته معرفی نمود. وی همچنین پیشکسوت برگزیده در پنجمین جشنواره بانیان علم و صنعت برق ایران می‌باشد. وی که بر اثر سکته مغزی در بیمارستان ایرانمهر تهران بستری شده بود، سرانجام روز دوشنبه، دوم آبان ماه ۱۳۹۰ در سن ۹۶ سالگی، دار فانی را وداع گفت. 

روحش شاد و یادش گرامی..