۱۸ آذر ۱۳۹۴ ساعت ۵ و ۵۱ دقيقه
در زمان قبل از جنگ جهانی دوم, تمامی قدرت های بزرگ در حال انجام پروژه های "سیستم های ردیابی رادیویی" بودند. هنگامی که انگلیسی ها مشغول ساخت سیستم تشخیص و ردیابی هوایی بودند,آلمانها سیستم ناوبری هوایی می ساختند.اگر چه در ابتدا این دستگاهها بر روی طول موجهایی در حد متر کار میکردند اما بعدا در اثر پیشرفتهایی در سال 1939, این کشورها موفق به ساخت سیستمهایی باطول موج های در حد سانتیمتر شدند.این سیستم ها لازمه ساخت رادارهای پیشرفته بودند. در سال 1940 در امریکا سرمایه گذاری بر روی آزمایشگاه رادار در MIT آغاز شد. بیش از 1300 مهندس و دانشمند در این آزمایشگاه کار می کردند و بیش از 100 مدل رادار طراحی شد که شامل سیستمهای هشدار سریع, رادارهای ضدهوایی, رادارهای ضد زیردریایی, زمینی, و رادارهایی برای نشانه گیری در بمباران می شدند.بیش از یک میلیون رادار در امریکا در زمان جنگ ساخته شد. آلمان و ژاپن در این جنگ تکنولوژیک مغلوب بودند.
Robert Alexander Watson-Watt (1892-1973) وی از نوادگان James Watt بود, که مدرکش را در رشته مهندسی برق از دانشگاه St.Andrews, در اسکاتلند دریافت کرد و در سال 1915 شروع به کار در British civil service کرد, وی اولین Patent خود را که یک سیستم ردیابی رادیویی بود در 1919 به ثبت رساند. در سالهای بعد او نقش رهبری توسعه پروژه های ردیابی رادیویی هوایی را بازی می کرد, که همان سلاح مخفی در جنگ بریتانیا بود. در سال 1937, قبل از شروع جنگ, او به همراه همسرش عهده دار کاری خطرناک شدند : سفر به آلمان در لباسهای بدل, برای پیدا کردن ایستگاههای رادار در آلمان.
Edward Mills Purcell (1912-1997) در شهری کوچک در Illinois به دنیا آمد.پدرش مدیریت یک شرکت محلی تلفن را به عهده داشت. Purcell مدرک BSEE را در Purdue اخذ کرد و سپس به فیزیک روی آورد. در دانشگاه Harvard به تدریس می پرداخت که به آزمایشگاه تازه تاسیس رادار ملحق شدو عده داررهبری تیمی شد که بر روی سیستم های راداری با طول موج 1 cm کار می کردند. در آن زمان تحقیقات علمی نشان داده بودند که رطوبت هوا یک عامل محدود کننده مهم برای این سیستم هاست.این مطلب او را به کشفی در 1945 که همانا ساخت nuclear magnetic resonance بود, هدایت کرد که پایه ای برای تصویربرداری NMR در پزشکی شد. در 1952 وی جایزه نوبل را برای این کشف دریافت کرد.
